TEMSE – Enkele jaren geleden onthulde Jean-Pierre Smet (Jiepie), officieuze stadsdichter van Temse en slager maandelijks een gedicht langsheen het dijkpad aan de Schelde, op de Zaat, in de schaduw van de monumentale kraan.
Zondagnamiddag 10 juli was het weer zover. Exact drie jaar geleden nadat hij zijn vorige gedicht ‘Mijn Dorp’, onthulde, op dezelfde locatie, stelde de slager zijn nieuw gedicht voor aan vrienden en toevallige passanten.
Het gedicht ‘Misschien denken we hieraan morgen nog eens een keer'” is een antwoord op de sociale onrust, die de laatste tijd meer en meer opduikt door stakingen, ontevredenheid, aanslagen, enz… De tekst van zijn woordenwaterval heeft hij geschreven op zijn ondertussen bekende krijtborden, ditmaal op een grootte van één op twee meter.
“De bedoeling is bewustwording te creëren, even te blijven stilstaan in deze dolgedraaide wereld, waar steeds meer van ons gevergd wordt en waarbij we ook onszelf steeds meer opleggen”, stelt Jiepie. “We kennen geen rust meer. De tekst laat er ons aan herinneren dat we nooit mogen vergeten waar we vandaan komen, woorden die ons even terug met de voeten op de grond brengen, lachende woorden met tranen in zich, woorden, die ieder van ons in zich zou moeten meedragen, woorden, die ons zullen doen nadenken en misschien wel gelukkiger maken”.
Verleden en heden wisselen moedwillig af en het woord “tijd” zelf wordt bewust herhaald als een rode draad in het gedicht.
“Mijn vorig werk ‘Mijn Dorp’, dat aan de gevel van de slagerij prijkt, had zo’n diepe indruk nagelaten bij velen, dat een vervolg niet kon uitblijven”, klinkt het. En toeval of niet, zondag was het exact drie jaar geleden dat hij dit vorige gedicht onthulde, eveneens op de Zaat”.
Ook zijn nieuw bord krijgt daarna aan de ondertussen Temses meest markante huisgevel van slagertij Ardenia.
Ik draag tevens dit bijzonder, poëtisch en nostalgisch gedicht op aan mijn bijna 88-jarige moeder en aan alle mieve mensen, die in zijn hart zitten…
Alle voorbijgangers en sympathisanten werden hartelijk uitgenodigd bij de onthulling van zijn ‘woordenkunstwerk’ om samen met een glaasje cava te klinken, een babbeltje met elkaar te hebben dit omdat het steeds zijn bedoeling is om mensen dichter bij elkaar te brengen. Trouwens een kadertje aan zijn slagerij spreekt hierover toepasselijk: “Mijn sleutelwoord is harmonie”…
Meer foto’s, klik hier
